sækja fund e-s

[sai:kʲʰa]

sæki, sótti, sóttum, sótt

1. vt

1) приходить (за кем-л., за чем-л.); приводить, привозить, приносить

2) посещать

3) нападать

4) юр. привлекать

5) заниматься

6)

7)

2. vi

1) продвигаться, идти вперёд

2) ( að e-u) приближаться (к чему-л.)

3) ( að e-m) нападать (на кого-л.); перен. одолевать (кого-л.)

4) стремиться

imp:

sækja á

sækja eftir

sækja fram

sækja um

4. sækja sig

5. sækjast

1)

2) ( eftir e-u) стремиться (к чему-л.), добиваться (чего-л.)

pp sóttur:

1. dojít pro, vyzvednout

2. (za)útočit

3. zúčastnit se, být přítomen

* * *

i. e. sœkja, an irregular verb, pres. sæki (sœki); pret. sótti, qs. sókti (as þótti from þykkja; cp. Engl. seek, sought); subj. sækti (sœkti); imperat. sæk, sæktú: part. sóttr, sótt (qs. sóktr, cp. þótt from þykkja); subj. sætti, Þkv. 14: [sak, sök, sók-n, referring to a lost strong verb, saka, sök; Ulf. sôkjan = ζητειν, αἰτειν; A. S. sêcan; Engl. seek; O. H. G. sohhjan; Germ. suchen; Dan. söge; Swed. söka.]

A. To seek, fetch; ek mun fara heim ok s. mér bendi, Fms. iii. 209; s. sér skála-við, Nj. 280; s. sér kirkju-við, to fetch church-timber, Ld. 316; s. heilræði at e-m, Nj. 31; sækja vatn, to fetch water, Fas. ii. 29, Fb. i. 257, Fs. 100; gékk Gunnlaugr til lækjar eins ok sótti (vatn) í hjálminum, Ísl. ii. 269; er þér skyldra at s. Svanlaugu, Nj. 182; Kormakr sótti (Germ. abbolen) Steingerði, Korm. 228; skatt er Egill hafði sótt til Vermalands, Eg. 588; s. giptu á fund e-s., to fetch, derive good luck from, Fms. v. 253, 254.

2. to visit, frequent (Germ. besuchen); enn aldna jötun ek sótta, Hm. 104; skyldi menn þangat til s. um alla Vestfjörðu, Eb. 26; sækja þing, to frequent a þing (þing-sókn); þeir vildueigi þangat s. þingit, Íb. 9; s. kirkju, to visit, frequent a church (kirkju-sókn); þessa brennu sótti margs-konar þjóð, Edda 38; sækja e-n at liðveizlu, to call on one for support, Fms. xi. 344; sækja e-n at eptirmáli, to seek one’s aid in …, Sturl. i. 193; hann var mikill málafylgis-maðr ef hann var at sóttr til ásjá, Bs. i. 82; s. or s. heim, to visit; fyrir því sótta ek þik heim, at mik hafði hér at landi borit, Eg. 165, (cp. heim-sókn, in a hostile sense), Nj. 107; hann sótti marga ókunna staði, Fms. vii. 199; sækja fuglar háleik lopts, Sks. 47 B; sækir Anselmus heim þat klaustr, Mar.; hann mundi aldri fljúga svá langt, at eigi mundi hann s. heim hönd, come back to the hand, Edda 70; s. fund e-s, Sturl. iii. 81; skyldi Bárðr s. norðr þangat ráðit, B. should go north to fetch his bride, Eg. 26; Sveinn sótti sér friðland, went in search of, Fms. x. 404; drottning býðr honum veizlu með svá mikið fjölmenni sem hann vill til hafa sótt, Orkn. 340; var blótveizla mikil ok sótti þar til konungr, Fms. i. 35; hann sækir á hönd Engla konungi, sought his service, Eg. 76; til Túnsbergs sóttu mjök kaupmenn, Fms. i. 11; at þér sækit norðr higat á várn fund, Sturl. iii. 81; þeir höfðu sótt ( advanced) langt á land upp, Fms. x. 239; þeir sækja ( advance) upp hólinn, Eg. 744; þá sækir ( arrives) sá maðr vestan af Írlandi er Haraldr hét, Fms. x. 418.

3. to proceed, advance, absol.; er hann sótti langt austr, had advanced far eastward, Eg. 56; þá er þeir sóttu ofan at skipunum, Fms. vii. 159; er mornaði ok sól sótti á himin, Eg. 372, v. l.; þeir biðu þess at sólin sótti á himininn. Fms. viii. 114: impers., fór hann útleið, er suðr sótti, 82; þegar er ór sækir enum mesta háleik hafsins, Sks. 173 B; er síðar er á hausti ok nær meir sækir vetri, 225 B.

4. to catch, overtake; fiðr hann geldinga ok fær eigi sótt, Ísl. ii. 331: to overcome, munu þeir mik aldri fá sótt meðan ek kem boganum við, Nj. 116; hann varðisk svá vel, at þeir fá eigi lengi sótt hann, 153; mér lízt ef þeir standa úti sem vér munim þá aldri sótta geta, 197; þangat sækir þik engi, … er þat eigi allra at s. hann þangat, 20, 21; mun ek eigi skjótt verða sóttr, Eb. 188: to carry, take, eigi mun eyin sótt verða, Fær. 98; her eru hiis ramlig, ok munu beir eigi skjótt sækja, Nj. 198; var áin allíll at sækja, the river was very bad to cross, Ld. ch. 15; býðr hann þeim at s. fjallit norðr í bygð, to cross the mountain, take that road, Bs. ii. 32.

II. to attack; þá er hann (acc.) sótti þetta mein (nom.), Mar.; s. e-n með vápnum, Fms. ii. 172; griðungr sækir mann, Grág. ii. 122; s. e-n til dauðs. Stj. 99; samna liði ok s. hann norðr þangat, Nj. 20; þá er þeir sóttu Gunnar á Hlíðarenda inn í hús inn, Eb. 248; þeir sóttu þá hálfu djarfligar, 287.

2. to pursue; hann lét þaðan s. útróðra ok selveiðar ok eggver, Eg. 135; Skallagrímr sótti fast smiðju-verkit, 142; hann lét mjök sækja föng þau er fyrir vóru, 134; sækja knáliga ferðina, leiðina, róðrinn, to press a matter, urge it on, 203, Fms. viii. 144; straumr var mikill, hann sótti fast sundit, swam hard, Grett. 148; s. bardagann frýju-laust, Fms. xi. 136; réri skip innan fjörðinn ok sóttu knáliga, Grett. 89; þeir er eptir Agli réru sóttu ákaft, Eg. 362.

3. as a law phrase, sækja sök, mál, to prosecute, lead a cause; á hverr at sækja þá sök er vill, Grág. i. 17; skalt þú s. þær sakir báðar, Nj. 98; nú liðu þrjú þing þau er menn ætluðu, at hann mundi s. málit, 71; at annarr-hvárr okkarr sæki málit, ok munu vit þá verða at hluta með okkr, 86; nefndu þér nökkura vátta at orðunum—Önga, segir Skarphéðinn, vér ætlum ekki at s. þetta nema á vápna-þingi, 141, passim: metaph. to urge, press, hann sótti þat mál mjök, pressed the case bard, Eg. 108; sótti ( urged) hann þá enn um liðveizlu, Sturl. iii. 232: s. mann, to prosecute in a lawsuit; manna þeirra er menn vilja s. hér á þingi, Grág. i. 19; á þingi, þess manns er sóttr er, 26; sá skal s. goðann er sótt vill hafa, til fullra laga, 34; s. mann fullri sekt, 120; s. e-n sökum, Eg. 728; sótti Kolskeggr til lands at Móeiðar-hváli, laid claim to the estate at M., Nj. 103: with prepp., s. eptir, to pursue, 20, Fms. x. 239, Sturl. i. 11 (cp. eptir-sókn): sækja at (cp. at-sókn), to pursue, attack, Fms. vii. 70, Nj. 83, 84, Eg. 585: s. fram, to advance in battle, 297, Fms. i. 38.

B. Reflex. to be advanced, be past, of a road or distance, work in hand, or the like; sóttisk þá mjök hafit, Fms. iv. 201; nú er meir en hálf-sótt, more than half-way passed: dró sundr með þeim, ok sóttisk mjök hafit, vi. 263; en er á leið vetrinn sóttisk mjök borgar-görðin, Edda 70; sóttisk þeim seint skip þeirra, Nj. 8; seint mun þat ok sækjask at grafa undir borgina, Fms. vi. 152; Galta þótti Lopti seint sækjask, that he went on slowly, Bs. i. 650; en þeim mönnum hefir lítt sókzk ( little succeeded in attacking) ofr-menni slikt í hús inn, Eb. 248; því nema þeir nú stað, at þeir ætla at þeim muni ílla sækjask at vinna oss, Nj. 198.

2. recipr. to seek one another; sækjask sér um líkir, to flock together, Fms. ix. 389: to attack one another, fight, þeir nafnar sóttusk lengi, Landn. 85; þeir Hrafn sóttusk meðan ok Þorkell svarti, Ísl. ii. 268; fá sér vígi ok sækjask þaðan, Sturl. ii. 192: of a lawsuit, ef þeir vilja eigi sækjask, K. Þ. K. 52.

(sœki, sótta, sóttr), v.

1) to seek (hann ætlar at s. sér kirkjuvið ok siglir þegar á haf); þangat sœkir þik engi, no one will seek thee thither; s. heilræði ok traust at e-m, to seek good counsel and help from one; s. um liðveizlu við e-n, to call on one for support;

2) to go to fetch (B. átti erendi yfir fjörð at s. skjöldu sína ok vápn); s. e-t í e-n stað or til e-s staðar, to go to a place to fetch a thing (s. grös upp í hlíð, vatn til lœkjar);

3) to visit, come to (enn aldna jötun ek sótta); s. e-n heim, to come to see one, visit one in his home; s. þing, to attend or frequent á þing; s. e-n at liðveizlu, um liðveizlu, to call on one for support;

4) to attack, assail (s. e-n með vápnum; þessir munu s. oss með eldi); s. e-n heim, to fall upon one in his house (Gunnar sóttu heim þeir höfðingjar, er …);

5) to catch, overtake (nú fiðr hann geldingaflokk ok fær eigi sótt);

6) to overcome, master (munu þeir mik aldri fá sótt, meðan ek kem boganum við); to carry, take (eigi mun eyin sótt verða);

7) to pursue; þeir sækja ferðina knáliga, they push on doughtily; s. fast róðrinn (sundit), to pull (swim) hard;

8) to prosecute, in a lawsuit (s. e-n sökum, s. e-n til fullra laga); sótti K. til lands at Móeiðarhváli, K. laid claim to the land at M.; s. sök, mál, to carry on a suit; skalt þú s. þær sakir báðar, both these suits thou shall take up; s. mál til laga, to follow up a suit at law;

9) to pass over (býðr þeim at s. fjallit norðr í bygð); var áin all-ill at s., the river was very bad to cross;

10) absol. to proceed, go, advance (þeir stíga af hestunum ok sœkja upp á hólinn); er hann sótti langt austr, when he had advanced far eastward; s. á fund e-s, to go to see one; s. at, s. á, to attack (s. á borg); to urge the matter, insist (Þ. sótti á því meirr, en G. fór undan); s. eptir e-m, to pursue (Egill sótti þá eptir þeim); s. fram, to advance, go forward, in battle (E. sótti þá fram ok hjó til beggja handa); s. til e-s staðar, to frequent a place (til Túnsbergs sóttu mjök kaupmenn);

11) refl., sœkjast, to advance, of a work in hand (en er á leið vetrinn, sóttist mjök borgargørðin); to be passed, of a road or distance; nú er meir en hálf-sótt, more than half-way; sóttist þeim seint skip þeira Hrúts, they were slow in boarding Hrut’s ship; þeir ætla, at þeim muni illa s. at vinna oss, they think it will be a hard struggle to master us; recipr., to seek one another sœkjast sér um líkir, birds of a feather flock together; to attack one another, fight (þeir nafnar sóttust lengi).

* * *

(dvel, dvalda, dvaldr or dvalinn), v.

1) to delay; dvelja för es, to delay one’s journey; dvelja ferð sína, to put off one’s (own) journey; dvelja dóm, to defer judgement; dvelja ráð fyrir konu, to put off a woman’s marriage; gátu þeir hann eptir dvalit, they managed to keep him back; dvelja en frá e-u, to keep one from doing a thing; absol., dvaldi þat fyrir ferð þeirra, it delayed their journey;

2) = dveljast, to tarry (ok vildu eigi dvelja ok eigi biða Ólafs konungs); dvel eigi, tarry not!, make haste!;

3) with acc. of time, to wait, stay (konungr dvaldi mestan hluta sumars á Hálogalandi); dvelja stund es, to hold one up; dvelja af stundir, to kill the time;

4) refl., dveljast, to stay, make a stay (dvaldist þar um hríð); sá dagr mun dvelja, that day will be long in coming; dvelja munu stundirnar áðr en sagt er allt þat, er ek veit, it will lake many hours, it will be a long time before all is told; ef þat delst, at ek koma eigi hingat, I should be hindered from coming; impers., dvaldist þeim þar lengi, they made a long stay there; dvaldist þeim þar at því, in (doing) that they lost much time.

* * *

dvaldi, dvalði; pres. dvel; part. dvalðr, dvalinn; sup. dvalit: [A. S. dveljan; Engl. dwell; O. H. G. tvelan; Swed. dväljas; Dan. dvæle]:—to ‘dwell,’ delay, with acc.; d. för, ferð, to keep back, delay, Grág. ii. 385, Ísl. ii. 266; því dvalða ek dauða þinn, Blas. 47; d. dóm (a law term), to defer judgment, Grág. i. 67; d. ráð fyrir konu, to put off a woman’s marriage, 307; at þat dveli garðlagit, ii. 332; gátu þeir hann eptir dvalit, they managed to keep him back, Fms. vii. 169; d. e-n frá e-u. to keep one from doing a thing, Jb. 380; dvelr mik engi hlutr, at ek geng ekki…, i. e. I will go at once, Fms. ii, 37: the proverb, mart um dvelr þann er um morgin sefr, Hm. 58: absol., dvaldi þat fyrir ferð þeirra, that caused delay, Njarð. 374.

2. in neut. sense = dveljask, to tarry, cp. Engl. to dwell on a thing; ok vildu eigi dvelja, ok eigi bíða Ólafs konungs, Fms. iv. 118.

3. with acc. of time, to wait, abide; konungr dvaldi mestan hluta sumars á Hálogalandi, Fms. iv. 233; d. af stundir, to kill time, Band. 8; d. stund e-s, to hold one up, Karl. 62.

II. reflex. to stop oneself, i. e. to stay, make a stay; myndi þar dveljask um hríð, Nj. 122; ok er þeir höfðu þar dvalisk til þess er …, Eg. 28; dvaldisk þar um hríð, 59; ok er konungr hafðr dvalsk þar um hríð, Fms. viii. 428: d. at e-u, to tarry over a thing, D. I. i. 223.

2. the phrase, e-dvelsk, one is kept, loses time by a thing; dvaldisk þeim þar lengi, Eg. 230; dvaldisk þeim þar at því, in ( doing) that they lost much time, Nj. 241.

3. with pass. notion; sá dagr mun dveljask, that day will not soon come, will come late, Ld. 174; dveljask munu stundirnar, the hours will be taken up, it will take many hours, it will grow late before all is told, Edda 15; ef þat dvelsk, at ek koma eigi hingat, if I should be hindered from coming, Fms. xi. 51: to tarry, er ek hefi svá lengi dvalisk at sækja yðvarn fund, Ld. 32.